play pretend

[main pondok-pondok]
pada satu malam yang indah, tgh aku syok melayan facebook, tiba-tiba..

ayu: OMI! ayu berakkk!!
omi: hah? (aiseh!) ok, jom cebok.
iman: omi tu adik la!
omi: hah?
iman: adik jadi omi.

oo... ceh! main pondok-pondok rupanya. cakap le awal2. tak pasal2 ter'enterframe'. heh heh.


[main cikgu-cikgu]
bila diorang main cikgu-cikgu, si iman la yg akan jadik cikgu. kalau diorang solat olok-olok, iman gak jadik imam. self-appointed. ayu dan adik ikut saja.

iman: ainun mata! (sambil jerit kuat-kuat)
adik & ayu: ainun mata! (pun jerit kuat jugak)
iman: paham takk???
adik & ayu: pah-hammm!!!
iman: PAHAM TAK???
adik & ayu: PAH-HAMMMMM!!!! (penuh semangat)

my apologies to all the neighbors kalau bising malam2. salam aidiladha.


[bukan]
ayu default word is 'bukan'. kemudian, asal boleh je tukar ayat ikut sesuka hati dia. the thing that amused me most is her capability to memorize the whole sentence and rephrase it into negative statement or taichi kat org lain! and she is just TWO. betul lah org kata, girls develop linguistic skill faster than boys.

contoh tipikal:
omi: ayu! sini mandi! dah petang!
ayu: bukan! bukan ayu mandi! (sambil cemek-cemek)
iman: omi suruh ayu mandi lah!
ayu: bukan! omi bukan suruh ayu mandi! iman yang mandi! (suara mcm nak nangis)
omi: kalau ayu tak mandi nanti ayu busuk!
ayu: bukan! bukan ayu busuk! omi yang busuk! (konon sedih & marah la tu)

boleh jadik lawyer budak ni.